Jak korzystać z parowaru?

Posted on
Autor: Monica Porter
Data Utworzenia: 21 Marsz 2021
Data Aktualizacji: 1 Lipiec 2024
Anonim
Tefal Vitacuisine Compact VS4003 - Pierś z polskiej kaczki w korzennym sosie miodowo-śliwkowym
Wideo: Tefal Vitacuisine Compact VS4003 - Pierś z polskiej kaczki w korzennym sosie miodowo-śliwkowym

Zawartość



Parowar krwi może być stosowany jako składnik sałatki

Jak korzystać z parowaru?

Zimotrwały parowiec lubi rosnąć w wilgotnych lasach liściastych lub zalewowych, ale można go również łatwo uprawiać w ogrodzie. Jest łatwy w utrzymaniu i dość dekoracyjny. Czerwone liście z żyłkami smakują lekko kwaśno i przyprawiają sałatkę.

Składniki palacza krwi

Blutampfer zawiera wiele skutecznych substancji, niektóre mają działanie lecznicze, inne są bardziej odpowiedzialne za skutki uboczne. Garbniki są ściągające, ściągające nazywają lekarzy. Jest to bardzo dobre w przypadku źle gojących się ran, w dużych ilościach podrażnia żołądek. Ponadto, parowiec krwi zawiera dużo witaminy C.

Kwas szczawiowy, który jest obficie obecny w kwitnącym krwioobiegu, utrudnia spożycie żelaza w diecie i może prowadzić do uszkodzenia nerek przy wyższych dawkach. Dlatego nigdy nie należy spożywać dużych ilości parownika ani używać go przez długi czas.


Użyj w kuchni

Przeważnie parownik służy jako sałatka. Tam czerwona żyłka zielonych liści pokazuje swoją najlepszą zaletę. Smak palacza krwi jest łagodniejszy niż szczawiu. Możesz również podać Surowiec do Gotowania na Parze w gotowej zupie jako wywar do zupy. Nie toleruje dobrze gotowania.

Stosowanie w medycynie

Ze względu na jego działanie oczyszczające krew i wysoką zawartość witaminy C, Blutampfer był stosowany w wiosennych lekarstwach. Dzisiaj rzadko uciekasz się do tego zioła. Blutampfer ma również działanie moczopędne i pobudzające apetyt. Działanie ściągające jest często stosowane w stanach zapalnych jamy ustnej.

Najważniejsze w skrócie:

Wskazówki

Jeśli cierpisz na niedobór żelaza lub aktualnie poddajesz się terapii żelazem, lepiej unikaj używania parowca i innych szczawiowych pokarmów, ponieważ utrudnia to przyjmowanie żelaza z diety.