Zawartość
- Oliwka - starożytna roślina uprawna z dużą różnorodnością odmian
- Rozróżnienie między oliwkami stołowymi a oliwkami z oliwek
- Hiszpańskie odmiany oliwek
- Główne odmiany hiszpańskie
- Włoskie odmiany oliwek
- Greckie odmiany oliwek
- Inne obszary uprawy
- Wskazówki i porady
Oliwka - starożytna roślina uprawna z dużą różnorodnością odmian
Drzewo oliwne uprawiane jest od czwartego tysiąclecia pne, o czym świadczą liczne badania archeologiczne w regionie Morza Śródziemnego. Uprawa miała (i nadal ma) duże znaczenie gospodarcze dla bardzo różnych regionów. Szacuje się, że istnieje ponad 1000 różnych odmian oliwek, przy czym duża liczba jest dystrybuowana tylko lokalnie - to znaczy ogranicza się do poszczególnych wiosek.
Rozróżnienie między oliwkami stołowymi a oliwkami z oliwek
Z reguły oliwki dzielą się na rodzaje stołowe i oliwy. Oliwki stołowe są przeznaczone do spożycia i mają tak małe jądro, jak to możliwe, a oleje są hodowane do wysokiej zawartości oleju. Wszystkie odmiany są dojrzałe, ale czarne, zielone oliwki są zbierane dopiero przed końcową dojrzałością. Oliwki rosną w całym basenie Morza Śródziemnego, ale także w Kalifornii, Argentynie, Afryce Południowej i Australii. Roślina preferuje suchy, śródziemnomorski klimat, który nie może być ani za zimny, ani za gorący.
Hiszpańskie odmiany oliwek
Hiszpania jest zdecydowanie największym producentem oliwek, tylko z tego regionu znanych jest około 200 do 250 różnych odmian oliwek.
Główne odmiany hiszpańskie
Najważniejsze oliwki jadalne to oliwki Gordal, Hojiblanca i Manzanilla. Ze względu na wielkość i łagodny smak owoce oleiste „Gordal” są również dostępne w handlu jako „Queen Olive” lub „Jumbo Olive”. Oliwki manzanilla są również bardzo duże, jak wskazuje ich nazwa („małe jabłko”). Oliwki odmiany „Hojiblanca” pochodzą z przesiąkniętej słońcem Andaluzji i nie może ich tam zabraknąć na żadnym talerzu tapas.
Włoskie odmiany oliwek
Jeszcze większa różnorodność odmian niż w Hiszpanii, nadal istnieją we Włoszech, tutaj znanych jest około 440 różnych oliwek. Różnią się wyglądem, rozmiarem i smakiem. Na Sycylii hodowane są na przykład „Frantoio”, „Leccio” lub „Cipressino”. Z drugiej strony, w północno-zachodnim regionie Ligurii we Włoszech Liguria jest „Taggiasca”. Odmiana charakteryzuje się delikatnym oliwkowym zapachem o łagodnym owocowym smaku. Posmak migdałów i orzeszków piniowych jest łagodny. Z regionu Apulii pochodzą odmiany oliwek „Coratina” i „Ogliorola”.
Greckie odmiany oliwek
Grecja jest uważana nie tylko za ojczyznę demokracji, ale także za kraj pochodzenia uprawianych roślin oleistych. Wiele lat temu Sumerowie prawdopodobnie przynieśli dziką oliwkę do Morza Śródziemnego, więc Grecy wyhodowali uprawę oliwy w plon produkcyjny. Nawet dzisiaj na samej Krecie jest około 20 milionów drzew oliwnych. Popularne greckie odmiany oliwek to bardzo aromatyczna Kalamata, Konservolia i Koroneiki, której olej ma delikatny, harmonijny zapach i lekki cytrynowy smak.
Inne obszary uprawy
Z południowej Francji pochodzi olej typu „Cailletier”, którego olej ma świeży, delikatny smak orzechów. Podobnie jak „Aglandou”, jest samozapylająca. Nawiasem mówiąc, „Aglandou” bardzo dobrze znosi lekki mróz. Z Turcji pochodzą odmiany „Edremit” i „Gemlik”, które są głównie przetwarzane na olej. Inne odmiany oliwek pochodzą z Afryki Północnej, a Tunezja jest jednym z największych producentów poza Unią Europejską, Chorwacją, Syrią i Izraelem. Plantacje poza regionem śródziemnomorskim nie są ich własnymi odmianami, a jedynie eksportem.
Wskazówki i porady
Do wymienionej oliwy i jadalnych oliwek dołącza wiele dzikich gatunków lub podgatunków. Do hodowli oliwek bonsai należy zwłaszcza dzikie drzewo oliwne, także Oleaster (Olea europaea ssp. Sylvestris). To drzewo lub krzew ma malowniczy, sękaty wygląd.