Zawartość
- Trujący rabarbar - błędne przekonanie czy fakt?
- Kwas szczawiowy - nieszkodliwy winowajca
- Pierwsze zbiory z mniejszą ilością kwasu szczawiowego
- Brak wpływu kwitnienia na zawartość trucizny
- Wskazówki i porady
Trujący rabarbar - błędne przekonanie czy fakt?
Ponieważ rabarbar znalazł się w menu, mówi się o jego zawartości trucizny. Czy surowy rabarbar jest trujący podczas kwitnienia lub od czerwca? Dowiedz się tutaj, w jaki sposób faktycznie zamawia się trujący rabarbar.
Kwas szczawiowy - nieszkodliwy winowajca
Oprócz wielu cennych witamin i składników odżywczych rabarbar zawiera kwas szczawiowy. Substancja ta utrudnia wchłanianie żelaza w ciele, co dotyczy niemowląt i pacjentów z nerkami. Ponadto kwas szczawiowy atakuje szkliwo i wiąże wapń w organizmie.
To, co wydaje się dramatyczne na pierwszy rzut oka, dotyczy oczywiście tylko dużych dawek i niecodziennych warunków.
Jeśli rabarbar zostanie ugotowany, proporcja kwasu szczawiowego ponownie spadnie w porównaniu ze świeżymi produktami. Z grubsza mówiąc, osoba ważąca 60 kilogramów musiałaby zjeść ogromne 36 kilogramów świeżego rabarbaru, aby się skrzywdzić.
Pierwsze zbiory z mniejszą ilością kwasu szczawiowego
Zawartość kwasu szczawiowego narasta powoli w rabarbarie tylko w okresie wegetacji. Dotyczy to szczególnie powłoki. W rezultacie zbiory w kwietniu zawierają jedynie minimalną ilość toksycznej substancji.
Zaleca się ostrożnie obrać łodygi pod koniec sezonu rabarbarowego. Po dniu świętego Jana, 24 czerwca, tradycyjnie nie ma żniw. Pozwala to zachować witalność rośliny i zapobiega spożywaniu zanieczyszczonych łodyg.
Brak wpływu kwitnienia na zawartość trucizny
Wśród amatorskich ogrodników utrzymuje się pogłoska, że rabarbaru nie należy już jeść po kwitnieniu. Faktem jest, że piękny kwiat i zawarty w nim kwas szczawiowy nie mają ze sobą nic wspólnego.
Po kwitnieniu nie należy unikać spożywania świeżego rabarbaru. Szkoda byłoby ograniczyć już krótki sezon z powodu fałszywych informacji.
Wskazówki i porady
Ciesz się rabarbarem z produktami mlecznymi, takimi jak lekki sos waniliowy. Wapń w mleku wiąże już bardzo niewielką ilość kwasu szczawiowego w postaci nierozpuszczalnego szczawianu wapnia i całkowicie go wytrąca.
GTH