Zawartość
- Wrzos - stara roślina lecznicza o właściwościach leczniczych
- Składniki i zużyte komponenty roślinne
- Efekt leczniczy do użytku wewnętrznego i zewnętrznego
- Przepis: napar z wrzosu
- Wskazówki
Wrzos można nakładać zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie
Wrzos - stara roślina lecznicza o właściwościach leczniczych
Wrzos, w tym przypadku przede wszystkim gatunek znany jako wrzosiec miotły (Calluna vulgaris), od wieków jest stosowany w medycynie ludowej jako roślina lecznicza stosowana zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Inne gatunki wrzosów, takie jak wrzos drzewa, Erica arborea, mogą być wykorzystywane do celów medycznych.
Składniki i zużyte komponenty roślinne
Od sierpnia do września można zbierać delikatne końcówki pędów, liście i kwiaty wrzosowiska miotły. Bardzo bogate w cukier kwiaty służą nie tylko jako wrzos pszczeli (ciemny, bardzo aromatyczny miód wrzosowy jest uważany za specjalność wrzosowiska w Lüneburgu), ale można go również stosować do naparów. Roślina lecznicza zawiera garbniki i minerały, różne enzymy, różne minerały i saponiny oraz glikozydy flawonowe, a także hydrochinon i arbutynę.
Efekt leczniczy do użytku wewnętrznego i zewnętrznego
Zarówno kwiaty, jak i zioło mogą być naparem, który jest stosowany wewnętrznie w infekcjach dróg moczowych oraz pęcherza i nerek, w leczeniu dny moczanowej, reumatyzmu i chorób układu oddechowego (szczególnie w przypadku kaszlu i silnego śluzu). Zewnętrznie nakładany na wrzosową herbatę, aby pomóc w wyprysku, wysypce i zaczerwienieniu. Szczególnie wrzosowiska miotły przypisuje się następujące efekty:
Przepis: napar z wrzosu
Klasyczna, bardzo wszechstronna wrzosowa herbata produkowana jest w następujący sposób:
Jeśli lubisz to słodsze, możesz również osłodzić napar łyżeczką miodu.
Wskazówki
Możesz również użyć kwiatów wrzosu i naparu do pełnej kąpieli, co jest tradycyjnie zalecane w przypadku reumatyzmu i dny moczanowej.