Zawartość
- Najlepsze gatunki drzew iglastych do ogrodu
- Najpiękniejsze gatunki drzew iglastych do dużych i małych ogrodów
- Przegląd: zalecane gatunki drzew iglastych
- Dwarf Balsam Fir (Abies balsamea, Nana ')
- Jodła koreańska (Abies koreana)
- Araukaria (Araucaria araucana)
- Cyprys Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana)
- Cyprys arizoński (Cupressus arizonica, Fastigiata ')
- Jałowiec (Juniperus)
- Cis (Taxus)
- Drzewo Życia (Thuja)
- Wskazówki
Cis jest popularną rośliną żywopłotową
Najlepsze gatunki drzew iglastych do ogrodu
Drzewa iglaste mogą być używane w ogrodzie do różnych celów. Wiele drzew i krzewów - takich jak drzewo życia lub książki - doskonale nadaje się do przycinania żywopłotów, inne ożywiają ogród niezwykłym nawykiem wzrostu i kolorowymi igłami. Duży ogród otrzymuje strukturę dzięki projektowi i podziałowi poszczególnych pomieszczeń ogrodowych według różnych drzew iglastych, a także imponującego pasjansa.
Najpiękniejsze gatunki drzew iglastych do dużych i małych ogrodów
Drzewa iglaste mają zupełnie inny wygląd i dlatego są bardzo wszechstronne. Są duże i małe drzewa, krzewy, ale także pokrywające ziemię i pnące drzewa. W przeciwieństwie do drzew liściastych, rośliny iglaste mają kilka zalet: są (z nielicznymi wyjątkami, takimi jak modrzew europejski) wiecznie zielone, często bardzo szybko rosnące i przyjazne dla cięcia.
Przegląd: zalecane gatunki drzew iglastych
W poniższym zestawieniu przygotowaliśmy dla Ciebie najpiękniejsze rodzime i zagraniczne gatunki drewna iglastego, odpowiednie zarówno dla małych, jak i dużych ogrodów. Wiele drzewiastych roślin wyróżnia się interesującym wyglądem, takim jak szczególny nawyk wzrostu lub nietypowy kolor igły.
Dwarf Balsam Fir (Abies balsamea, Nana ')
„Nana” to karłowata odmiana jodły balsamicznej z Ameryki Północnej, która nawet w podeszłym wieku rośnie nie więcej niż 0,8 metra wysokości i do metra szerokości. Rośnie zwarty, od okrągłego do półkulistego, ma liczne, gęste gałęzie i gałązki. Jest szczególnie odpowiedni do ogrodów kamiennych i wrzosowiskowych, ale można go również sadzić na wieloletnich obrzeżach. Gleba powinna być kwaśna do obojętnej, a także świeża i raczej wilgotna - odmiana jest wrażliwa na suszę.
Jodła koreańska (Abies koreana)
Ten stosunkowo słabo przebudzony gatunek rośnie tylko do wysokości około 10 lub 15 metrów, ale często jest szczepiony na podłożach o niskim wzroście i dlatego pozostaje niewielki. Zalecana do małych ogrodów jest odmiana „Niebieski gwizdek”. który rośnie krzewowato i tworzy „poduszkę” o wysokości około jednego metra i szerokości do dwóch metrów. Abies koreana preferuje stronę słoneczną do półcienistej z kwasem na neutralną, bogatą w glinę i próchnicę.
Araukaria (Araucaria araucana)
Araukaria pochodzi z Chile i Argentyny i ma bardzo szczególny pierwotny wygląd. W swojej ojczyźnie to interesujące drzewo może rosnąć od 20 do 30 metrów, u nas z trudem osiąga osiem metrów. Araukaria jest idealna do samotnej pozycji w chronionym, łagodnym zimą miejscu. Potrzebuje dużo słońca i głębokiej, bogatej w składniki odżywcze i świeżej gleby.
Cyprys Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana)
Sztuczne cyprysy są idealne jako rośliny samotne, grupowe lub żywopłotowe. Istnieje wiele różnych gatunków i odmian, dla których cyprys Lawsona jest jedynie reprezentatywnym przykładem. W swoim naturalnym położeniu gatunek ten ma od 20 do 50 metrów wysokości i zachowuje do późnej starości wąską stożkowatą koronę z krótkimi, wystającymi gałęziami. W tym kraju sadzi się raczej specjalne, mniej trwałe formy hodowlane. Zalecane są na przykład:
Bardzo kompatybilny gatunek jest wrażliwy na ciepło i suszę. Fałszywe cyprysy wymagają głębokiej i wilgotnej gleby oraz chłodnego i wilgotnego, ale wciąż słonecznego do częściowo zacienionego miejsca.
Cyprys arizoński (Cupressus arizonica, Fastigiata ')
Cyprys wierzbowy z Arizony jest dobrym zamiennikiem cyprysu śródziemnomorskiego (Cupressus sempervivens), ponieważ jest bardziej wytrzymały i odporny na zimę. Ze względu na niską wysokość wzrostu - ciasno wyprostowane drzewo ma tylko od sześciu do ośmiu metrów wysokości - nadaje się również do mniejszych ogrodów. Drewno jest bardzo przyjazne dla cięcia i dlatego nadaje się do cięcia kształtowego, a także do hodowli garnków. Posadź cyprys arizoński w słonecznym miejscu z wilgotną, bogatą w składniki odżywcze i wapienną glebą.
Jałowiec (Juniperus)
Jałowiec jest gatunkiem bardzo zmiennym, który rośnie jako krzew wielopienny, do 15 metrów wysokości, drzewo kolumnowe lub stożkowe lub jako roślina okrywowa. W domu występuje jałowiec pospolity (J. communis), który zwykle rośnie pionowo w pozycji krzewiastej i jest bardzo elastyczny. Również raczej wyprostowany i zwykle tworzący stożkową koronę to jałowiec chiński (J. chinensis), który jest łatwy w uprawie i może mieć wiele stuleci. Jako roślina okrywowa bardzo popularna jest pełzająca jałowiec (J. horizontalis), który ma tylko około pół metra wysokości i jest bardzo odporny na ciepło. Różne gatunki jałowców nadają się doskonale do sadzenia pojedynczego lub grupowego, na przykład w ogrodzie wrzosowym lub razem z różami, trawami, bylinami o szarych wargach lub kwiatami letnimi.
Cis (Taxus)
Cis był używany od wieków w roślinach renesansowych, barokowych i ogrodowych, głównie jako żywopłot lub pocięty na fascynujące rzeźby. Żaden inny gatunek drewna iglastego nie ma cech charakterystycznych dla cisu, które są ważne dla ogrodnika: jest bardzo trwały, solidny, przystosowalny, dostosowany do koloru i ma wysoką odporność na nacisk korzeniowy innych drzew.
Drzewo Życia (Thuja)
Drzewo życia, którego są różne gatunki i liczne, bardzo różnorodne odmiany, może być używane jako roślina żywopłotu, jako celownik lub osłona przed wiatrem. Formy karłowate nadają się do ogrodów kamiennych i wrzosowiskowych, a także rabatów. Szczególnie szybko rosnącym i odpowiednim do wysokich żywopłotów jest gigantyczne drzewo życia (Thuja plicata), które może osiągnąć nawet 15 metrów i więcej.
Wskazówki
Jeśli masz duży ogród i szukasz wyjątkowego drewna, posadzisz sekwoję (Sequoiadendron giganteum) lub sekwoję (Sequoia sempervirens). Gatunki te są uważane za najpotężniejsze drzewa na ziemi, ale tylko w wieku od około 500 do 600 lat.