Czy spożywanie trucizny marzeń?

Zawartość

• Czy spożywanie trucizny marzeń?
• Zastosowanie marzanki w żywności
• Niebezpieczeństwa związane z konsumpcją marzanki
• Właściwe podejście do zbioru marzanki
• Wskazówki i porady

Czy spożywanie trucizny marzeń?

Ponieważ marzanka pojawia się jako aromat w wielu tradycyjnych potrawach, jest oczywiście zasadniczo jadalna. Jednak przy regularnym spożywaniu zaleca się ostrożność, ponieważ w przeciwnym razie może to prowadzić do uszczerbku na zdrowiu.

Zastosowanie marzanki w żywności

Marzanka jest znana w ciągu ostatnich stu lat jako aromat smakowy, szczególnie przez następujące produkty:

Jego charakterystyczny smak, wraz z pewną kwasowością niektórych potraw i napojów, jest odświeżający i orzeźwiający. Ponadto Waldmeister był i jest również stosowany jako naturalny lek na bóle głowy, jest również uważany za trawienny i skurcze. Podczas gdy w przeszłości wiele napojów i słodyczy dla dzieci było aromatyzowanych prawdziwą maślaną, smaki te są dziś ze względu na sztucznie wytwarzany aromat. Wynika to z faktu, że stosowanie prawdziwej marzanki w tych produktach zostało zakazane od 1974 r. W Niemczech ze względu na zawartą kumarynę.

Niebezpieczeństwa związane z konsumpcją marzanki

Zasadniczo Waldmeister jest bardziej prozdrowotny niż szkodliwy przy prawidłowym obchodzeniu się i oszczędnym dawkowaniu. Zakaz stosowania w produktach dla dzieci sięga jednak często do bardzo regularnego spożywania i możliwego uszczerbku na zdrowiu, dlatego przedawkowanie kumaryny z marzanki może nie tylko powodować zawroty głowy i ból głowy, ale także prowadzić do długotrwałego uszkodzenia wątroby.

Właściwe podejście do zbioru marzanki

Roślina znana jako marzanka Galium odoratum jest zwykle zbierana z zasobów naturalnych w lesie, ale czasami jest również uprawiana w zacienionych miejscach w ogrodzie. Waldmeister kwitnie w regionie od połowy kwietnia do połowy maja w zależności od regionu, na krótko przed osiągnięciem najsilniejszego aromatu.

Wskazówki i porady

Marzanka jest również jadalna jako przyprawa do sałatek i deserów, ale większość smaku uzyskuje się poprzez namoczenie krótkiej zwiędniętej łodygi w jakiejś cieczy.

WK